
Nagasanag kaangay sang mga suga sang kalibutan
Nagasanag kaangay sang mga suga sang kalibutan
Ang mga katapo sang Iglesia Ni Cristo nagasanag kaangay sang mga suga sang kalibutan paagi sa pagtuman sang kon ano ang ginalauman sang Ginoong Dios sa ila
Por ROMMEL V. SAN PEDRO
ANG PAGSULOD SA IGLESIA NI CRISTO dako gid ang kabilidhon. Kasubong sang ginpahayag sang aton Ginoong Jesu-Cristo, “… ang bisan sin-o nga magsulod sa panong pinaagi sa akon maluwas siya” (Juan 10:9, ginbadbad halin sa Revised English Bible). Ang panong amo ang Iglesia Ni Cristo (Binuhatan 20:28, ginbadbad halin sa Lamsa Translation). Kon amo, ang Manluluwas mismo amo ang nagasugo sa mga tawo nga mangin katapo sang Iya Iglesia agud sila maluwas sa paghukom sang Dios (Roma 8:1; I Cor. 5:12–13).
Bangod sang dako nga kabilidhon sang Iglesia Ni Cristo, ang mga katapo, bangod sang paghigugma kag pagkabalaka, ginapalapnag ang ila nga pagtuo sa mga indi pa katapo para sila man magsulod sa Iglesia. Ginatuman nila ang katungdanan nga ini paagi sa maukod nga pag-agda sa ila mga paryente, mga kaabyanan, kag mga kakilala nga magtambong sa ginahiwat nga mga pagtuon sa mga pagtulun-an sang Biblia (Bible studies); paghatag sang mga kopya sang Pasugo: God’s Message magazine kag mga polyeto sang Iglesia Ni Cristo; pagpangagda sa pagtan-aw kag pagpamati sa mga programa sang Iglesia sa telebisyon kag radyo, kag sa pagbisita sa mga opisyal nga social media accounts kag websites sang Iglesia kaangay sang iglesianicristo.net, incmedia.org, kag pasugo.com.ph.
Padayon nila nga ginabuhat ini bisan pa sa panahon sang pandemya nga ang kalabanan yara lang nagatener sa ila nga mga puluy-an. Sa pagtuman nila sining mga buluhaton, natuman nila ang balaan nga tinutuyo sang isa ka matuod nga Cristiano – ang mangin suga sa kalibutan (Mat. 5:14). Suno ini sa kabubut-on sang Dios nga ang tanan nga mga tawo makahibalo sang kamatuoran agud maluwas sa adlaw sang Paghukom (I Tim. 2:3–4).
Kaupod sa pagpakigbahin sa mga aktibidad sa pagpalapnag sang pagtuo, ang mga katapo sang Iglesia Ni Cristo labi nga makapaiwag sang kasanag bilang mga suga sa kalibutan paagi sa sari sang ila pagpangabuhi. Ginalauman sa ila sang Ginoong Dios nga mangin matinlo kag walay kasawayan sa pagtuman sang Iya nga mga pulong kag kasuguan nga gintudlo sa ila. Kaangay sang ginsiling ni Apostol Pablo, “agod mangin matinlo kamo kag wala sing kasawayan nga mga anak sang Dios sa sini nga henerasyon nga ang mga tawo malain kag makasasala. Dapat ang inyo halimbawa pareho sang mga suga nga nagasanag sa ila, kay ginasugid ninyo sa ila ang pulong sang Dios nga nagahatag sang kabuhi. Kag kon himuon ninyo ini, may ipabugal ako sa pagbalik ni Cristo tungod nga may pulos gid ang akon pagpangabudlay dira sa inyo” (Fil. 2:15–16 Ang Pulong sang Dios).
Gani, ang mga matuod nga katapo sang Iglesia Ni Cristo wala nagakabuhi sa mga buhat nga supak sa kasuguan sang Dios bisan pa ang mga malaot nga buluhaton nga ina ginabaton na sang mga tawo sang kalibutan kag ginakabig na nga normal. Wala sila nagapasugot nga mahaylo bisan pa sang ginatawag nga peer-pressure para magbuhat sang mga malain nga mga butang, kaangay sang pag-inom sang makahulubog nga ilimnon ukon sang paggamit sang ginadumili nga droga, pagpakighilawas sa guwa sang balaan nga matrimonyo, nagapuyo bilang mag-asawa apang indi kasal, homoseksuwalidad ukon pagpakighilawas sa kapareho nga lalake ukon kapareho nga babaye, palangabuhian nga may pagpangdaya, sugal kag ang mga kasubong sini bangod malig-on ang ila pagtuo nga ang kalautan magaguba sang ila paglaum kag prebilihiyo sa pagbaton sang kaluwasan (I Cor. 6:9–10).
Imbes nga mag-ugyon sa kultura sang kalibutan nga nangin madulom bangod sang mga kalautan, ang mga katapo sang Iglesia Ni Cristo nagasunod sa ginalaygay sang aton Ginoong Jesus nga, “Gani amo man ang inyo himuon. Pasigaha ninyo ang inyo suga sa mga tawo, para makita nila ang inyo maayo nga mga binuhatan kag para dayawon nila ang inyo Amay sa langit” (Mateo 5:16 apsd). Ang ginatumod nga maayo amo ang mga kasuguan sang Ginoong Dios nga nakasulat sa Biblia (Roma 7:12 apsd).
Daw ano ang sari sang dedikasyon sa pagsunod sang Iya nga mga kasuguan ang ginalauman sang Dios nga himuon sang mga matuod nga Cristiano? Gintudlo ni Apostol Pablo:
“Gani indi kita magpakaluya sa paghimo sang maayo. Pagabatunon naton ang ani nga kabuhi nga walay katapusan sa gintalana nga panahon. Indi kita dapat paglapyuon.” (Gal. 6:9, ginbadbad halin sa Easy-to-Read Version)
Gani, indi makatilingala nga bisan ano pa ang sitwasyon, ang mga katapo sang Iglesia Ni Cristo padayon gid sa matutom nga pagtuman sang mga kasuguan sang Dios kaangay sang pagtambong sa mga pagsimba (Heb. 10:25), tinagipusuon nga paghalad (Heb. 13:15–16), pagbulig sa mga isigkatawo nga nagakinahanglan (Deut. 15:11), pagpalapnag sang ila pagtuo sa mga indi pa miyembro (John 4:28–30), kag pagtinguha nga makapangabuhi nga may kabalaanan (Efe. 4:21–24). Permi man sila nagapasalamat sa Dios bisan ano pa ang kahimtangan (I Tes. 5:18 apsd). Ini ang rason, gani sa pagsaulog sang Iglesia sa iya nga ika-111 ka tuig sa Hulyo 27, 2025, ang mga katapo sa bug-os nga kalibutan nagahiliusa sa tinagipusuon nga paghalad sang pagpasalamat sa Ginoong Dios. Wala sila ginakapoy sa pagtuman sang mga kasuguan sang Dios, bisan may pandemya, bangod paagi sini natuman gid nila ang mangin mga suga sang kalibutan.
Kaangay sang pagpamatuod sang Biblia, ang padayon nga pagpanindugan sa paghimo sang kon ano ang maayo sa panulok sang Dios nga indi mahimo nga wala ini sang dako nga padya. Bisan pa may ara sang sakripisyo, ang mga katapo sang Iglesia Ni Cristo indi magatalikod sa pagtuman sang ila nga mga katungdanan, bangod ginpat-od sang Dios ang Iya saad nga, sa gintalana nga panahon, magabaton sila sang padya nga kabuhi nga walay katapusan.
Los apóstoles llamaron a la verdadera Iglesia, la Iglesia De Cristo:
“Por tanto, tengan cuidado de ustedes mismos, y de todo el rebaño sobre el cual los ha puesto el espíritu santo como supervisores para apacentar la iglesia de Cristo, la cual Él compró con su sangre.” (Hechos 20:28 Traducción Lamsa)
Contrario a lo que muchos piensan, el nombre, tal y como es aplicado a la Iglesia que pertenece a Cristo, es muy importante, debido a que no se nos dio o no se nos dará otro nombre en el cual podamos ser salvos (Hechos 4:8–12 La Biblia de Las Américas).
Ya que solamente en el nombre de Cristo uno puede ser salvo, el nombre de Cristo no debe ser quitado de la Iglesia que Él edificó (Mat. 16:18 LBLA). El nombre de la Iglesia debe seguir el nombre de Cristo Quien la edificó y de la cual es dueño. Es más, como la Iglesia es el cuerpo de Cristo (Col. 1:18 LBLA), el nombre de la Iglesia debe seguir el nombre de su cabeza.
Otros afirman que pueden leer en otras traducciones de la Biblia “Iglesia de Dios” tal como en las versiones La Biblia de Las Américas / Dios Habla Hoy—que es la rendición más precisa de Hechos 20:28. Tal afirmación es errónea porque en la última parte del versículo declara “la cual Él compró con su propia sangre.” La rendición “iglesia de Dios” significa que fue Dios quien murió y derramó Su sangre en la cruz. Esto contradice otros versículos de la Biblia que enseñan que Dios es inmortal (1 Tim. 1:17 LBLA), es Espíritu (Juan 4:24 LBLA); no tiene carne ni huesos (Lucas 24:36-39 LBLA), y por eso no tiene sangre. Es la sangre del Señor Jesucristo la que limpió a los miembros de la Iglesia de sus pecados (1 Ped. 1:18–19 LBLA; Apoc. 1:5 LBLA).
La profecía prueba que la religión o iglesia que tiene la luz es la verdadera. Cualquier religión que no tiene luz, con certeza, está en la oscuridad:
“¡A la ley y al testimonio! Si no hablan conforme a esta palabra, es porque no hay para ellos amanecer.” (Isa. 8:20 LBLA)
El testimonio al que se refiere es la profecía bíblica:
“… Pues el testimonio de Jesús es el espíritu de la profecía.” (Apoc. 19:10 LBLA)
¿Acaso hay profecías sobre el surgimiento de la Iglesia De Cristo en Filipinas? En Juan 10:16 (Palabra De Dios Para Todos), el Señor Jesucristo profetizó que Él tiene otras ovejas. Cristo las llamó Sus otras ovejas porque en ese momento aún no pertenecían al redil o rebaño. Estas otras ovejas de Cristo vendrían del futuro:
“También tengo otras ovejas. Ellas no están en este rebaño. También debo guiarlas. Ellas oirán mi voz. En el futuro habrá un rebaño y un pastor.” (Traducción Easy-to-Read Version)
Cristo también las traerá y serán un rebaño o Iglesia De Cristo (Hechos 20:28 Lamsa).
En una profecía relacionada, se declara que las otras ovejas de Cristo emergerían del Lejano Oriente:
“Desde el lejano oriente traeré tu descendencia, y desde el lejano occidente te reuniré.” (Isa. 43:5 Traducción Moffatt)
El lugar donde surgirían las otras ovejas de Cristo en el Lejano Oriente es una nación compuesta por islas en el mar:
“Alégrense en el oriente. ¡Gloria al SEÑOR! En las islas del mar, den gloria al SEÑOR, el Dios de Israel». Desde los confines de la tierra oímos cantar: «Gloria al Justo Dios». Pero, les cuento un secreto: «No hay más que traición en el mundo; nadie obra de buena fe. Se le hace mucho daño a la gente».” (Isa. 24:15–16 Palabra de Dios para Todos)
Como cumplimiento, el lugar de donde emergerían las otras ovejas de Cristo es Filipinas, un país en el Lejano Oriente compuesto por miles de islas:
“Filipinas fue parte del primer movimiento de la colonización en el Lejano Este …” (World History, Vol. 2 pág. 445); y, “No se puede ignorar que el país que se sitúa casi en el centro geográfico del Lejano Oriente, Filipinas, es donde también está bien arraigado el Cristianismo” (Asia and the Philippines, pág. 169).
También, tal y como fue profetizado, la Iglesia del Lejano Oriente alcanzaría el Lejano Occidente. Esto acontecería cuando en el Oriente o en Filipinas la gente pueda ver las brillantes obras de Dios:
“… hasta en el lejano occidente los hombres temerán al Eterno, y en el oriente verán sus brillantes obras; porque su venganza se derrama como una corriente reprimida, llevada por un torbellino de viento.” (Isa. 59:19 Moffatt)
Cuando la misión de salvación de la Iglesia De Cristo se haya extendido por Filipinas, ésta alcanzaría el Lejano Occidente. Esta parte de la profecía se cumplió cuando el Hermano Eraño G. Manalo lideró por primera vez un servicio de adoración en Hawai el 27 de julio de 1968. Estos son los inicios oficiales de la Iglesia De Cristo en el Lejano Oeste. Según el 1976 World Almanac (pág. 88), Hawai y California son parte de la región de Estados Unidos llamada Lejano Oeste.