Isang magandang halimbawa ng pagtitiis sa matinding pagsubok ang naging karanasan ni Job. Isipin na lamang: sa isang iglap ay nawala at naubos ang lahat ng kayamanan at kabuhayan niya. Sinundan pa iyon ng lalong matinding kasawian—ang pagkamatay ng kaniyang sampung anak. Nagkaroon pa siya ng malubhang sakit—nagkasugat siya mula ulo hanggang sa kaniyang talampakan (Job 1:13–19; 2:7–8). Sa kabila ng napakabigat na pinagdaanan niya ay ganito ang kaniyang naging paninindigan:

“Ngunit batid ng Diyos ang aking bawat hakbang; Kahit na subukin n’ya, ako’y parang gintong lantay. Pagkat tinalunton ko ang kanyang tuntunin, At sa ibang landas, hindi ako bumaling. Ako’y hindi lumalabag sa Kautusan ng Diyos, At ang kanyang kalooban ang aking sinusunod.” (Job 23:10–12 mb)

Gaya ni Job, hindi rin tayo dapat na bumaling sa ibang landas kapag nasa gitna tayo ng mabibigat na suliranin at pagsubok. Manatili tayo sa tapat na pagsunod sa Diyos.

Tularan din natin si Haring Ezequias na sa harap ng malaking pagsubok—kinubkob ng hari ng Asiria ang kaniyang kaharian, anupa’t napaligiran sila ng mga kaaway na lubhang marami kaysa kanila—ay nagtapat, nagtiwala, at sumampalataya sa Diyos (II Kron. 32:7–8). Bunga nito, nang siya ay dumaing at dumalangin sa Diyos, ay ipinagkaloob sa kanila ang pagtatagumpay:

“Dahil dito, si Haring Ezequias at ang propeta Isaias na anak ni Amos ay dumaing at dumalangin sa langit. At ang PANGINOON ay nagsugo ng isang anghel at pinuksa ang lahat ng mga kawal, mga pinuno at lider sa kampo ng hari ng Asiria. Kaya napahiya itong umurong sa sariling lupain. Nang pumasok siya sa templo ng kanyang dios, ilan sa mga anak niya ang pumatay sa kanya sa pamamagitan ng tabak. Iniligtas nga ng PANGINOON si Ezequias at ang mga taga Jerusalem sa kamay ni Senaquerib na hari ng Asiria, gayon din sa iba pa. Iningatan niya sila sa kabikabila.” (II Kron. 32:20–22 New Pilipino Version)